dinsdag 15 maart 2011

Doen en Laten

In voorgaande stukjes heb ik geschreven over doen en laten en de kunst van het (los) laten. De afgelopen maanden ben ik in een periode van veel DOEN beland. Daardoor heb ik het schrijven even moeten LATEN. Regelmatig heb ik mezelf aan mijn eigen’wijs’heid moeten herinneren. Ik kan er natuurlijk leuk over schrijven maar mag het ten slotte zelf ook blijven toepassen. ‘Practice what you preach' is mij niet vreemd.
Ik merk in mijn praktijk dat hier veel meer mensen mee worstelen. Wanneer weet je dat je genoeg of teveel doet en wanneer genoeg of teveel laat? Hoe verhoudt ‘Doen EN Laten’ zich tot elkaar? Mijn ervaring is dat als ik teveel DOE ik vanzelf wordt terug gefloten door mijn lijf of door mijn omgeving.
Ik krijg fysieke klachten zoals rug- of hoofdpijn, een opgejaagd gevoel of er ‘overkomen’ mij steeds meer kleine ongelukjes. Ik stoot mijn knie, loop tegen een deur (die ik zelf niet ver genoeg opendoe.. herkenbaar?) of verbrand mijn hand tijdens het koken.
Of ik wordt terug gefloten door mijn huisgenoten. ‘Mam, dat heb ik net al verteld, luister je wel echt? Ik heb van écht luisteren mijn beroep gemaakt, maar thuis werkt dit vaak toch net even anders dan binnen het werk.
Het terug gefloten worden, ervaar ik als signalen om mezelf en mijn ‘doen’ weer eens onder de loep te nemen. Neem ik genoeg rust, genoeg tijd om te reflecteren? Met andere woorden LAAT ik wel genoeg?
Als het gaat om teveel LATEN, ik geef eerlijk toe dit komt bij mij een stuk minder voor, krijg ik andere signalen. Ik heb weinig inspiratie en kom niet tot daadwerkelijke actie.
Eigenlijk geldt voor mij altijd dat alles waar TE voor staat, minder goed werkt. En me uit balans brengt. Om die balans te handhaven, neem ik regelmatig de tijd om voor mezelf na te gaan hoe het zit met mijn Doen en Laten. Ik schrijf op wat er zoal is voorbij gekomen en gebeurd en dit zorgt ervoor dat ik weer overzicht krijg en dat er ruimte ontstaat in mijn hoofd.
Want mijn hemel wat kan het soms druk zijn in mijn hoofd. Nieuwe ideeën, actielijstjes, verhalen van familie, vrienden en cliënten. Hoe krijg ik dat allemaal uit mijn hoofd……? Wordt vervolgd….

Geen opmerkingen:

Een reactie posten